24 Şubat 2014 Pazartesi

KAYBOLMUŞ GÜZELLİĞİN PEŞİNDE


Hz.  İsa  Efendimiz  havarileriyle  gezerken  yolda  çok  kötü  kokan  bir  köpek  leşine  rastlamış bu leş ne kadar kötü  kokuyor  diye  bağırmış  havarinin  biri. Hz.  İsa  hemen  cevap  vermiş. Dişlerinin  beyazlığı  ne  kadar  güzel.

Güzelliği  hayatımızdan  çıkaralı  çok  oluyor. Herşeyin  hep  kötü  yanlarını  görüyoruz.Hiç birşeye  iyi  tarafından bakmıyoruz.Biz   hep  böyle  yapınca  kalplerimiz  katılışıyor  ve  günü  geliyor  düşünemez  oluyoruz.Güzellik  hayatımızdan  çıkmış  kötülük  ve  her şeyin   çirkin  olan  tarafları  girmiş  hayatımıza  güzelliğin  izini  sürmek  varken  çirkinliğe  mağlup  oluyoruz  her defasında.Hz.  İsa  Efendimizin  ise  kalbinin  güzelliği  davranışlarında  ve  sözlerinde  yansıtmıştır.Bunu  da  kitabımızda  geçen  bir  hikayede   Kemal   Sayar  anlatmıştır.

Türk  milleti  kaybolmuş  güzelliğin  peşinde  akıp  gitmektedir. Hep  çirkin  kötü  şeyleri  düşünerek  güzellikten  mahrum  kalmıştır.Halbuki  çirkin  yönleri  görmek  insana  hiçbirşey   kazandırmaz  aksine  tüm  güzelliklerden  mahrum  bırakır  bazı  şeylerden  hep  eksik  kalırız.Geniş  düşünmeyiz  hayata  at  gözlükleriyle  bakarız  yani  hep  dar  görüşlü  oluruz.Buda  bizim   hayatımızda   daha   ileriye   gitmemizi   engeller  arkadaş   çevremiz   meslek  hayatımız   ve   hatta   ailemiz   bile   olsa.Meslek  hayatımızı   engeller   çünkü   diyelim  ki   severek   yaptığımız   bir   mesleğimiz   var   bankacılık   gibi   ama   gelin   bunun   tüm   olumsuz   yönlerine   bakalım   saatleri   bizi   çok   engelliyor .Kendimize   vakit   ayıramıyoruz   eğlenemiyoruz   arkadaşlarınızla   güzel   vakitler   geçiremiyoruz   gibi      kötü   yanlarını   sıralayabiliriz.Ama   hiç   düşünmüyoruz   ki   biz  bu   mesleği yapabilmek için ne  zorluklar  atlattık  nelerin  üstesinden  geldik  ve  en  önemlisi  sevdiğimiz  bir  mesleği  yapıyoruz.Bunları  düşünmek  yerine  hep  olumsuz  yönlerini  çirkinliklerini  görüyoruz.

Güzellik  ve  onun  tecrübesi  bizi  kendimizden  alır. Güzel  şeylerle  karşılaştığımızda  sanki  dünya  ile  farklı  bir  ilişki  içinde  bulunduğumuzu  hissederiz. Güzelliğin bize kendisini açtığı anlarda bu dünyalı  olmadığımızı  buraya  bir  yerlerden  geldiğimizi ve  bir gün  asıl  yurdumuza  döneceğimizi fark  ederiz. Artık  biraz  önce  olduğumuzdan  daha  farklı  bir  insan  olmuşuzdur.Sanki  güzel  şeyler  dünyanın  orasına  burasına  serpiştirilmiştir  ve  biz de  onları  kendi  çabamızla   davranışlarımızla  ve  düşüncelerimizle  bulmaya  çalışıyoruz.

Güzellik  hepimizin yitik  hazinesi. Uykulardan  uyanmak  ve  kim  olduğumuzu  hatırlatmak  güzellik  için  onu  her  daim  aramanız  gerek .İnanmak  güzelliği  görmeyi  mümkün  kılıyorsa  anlamlı.Güzelliği   görmeyi   mümkün  kılmıyorsa  yüzünü  güzelliklere , doğru şeylere, ışığa dönmüyorsan
 “  A CANIM ÇİÇEKLER BİLE GÜZEL KOKMAZ SANA”…
   


                                                                         FADİME UYAR

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder