Hayat
Teselli Bulmaktır …
Güzellik UNUT(UL)MAZ
GİRİŞ
KİTAPTAN ALINTI
“İman” demişti Tagore, “ öyle bir kuştur ki ışığı hisseder ve şafak ağarmamışken bile ötmeye devam eder.”Güzelliğin bize açtığı anlarda bu dünyalı olmadığımızı, buraya bir yerlerden geldiğimizi ve bir gün asil yurdumuza döneceğimizi fark ederiz.
KİTAPTAN ALINTI
“Yirmili yaşlarının başında bir gezgindim.İspanya’nın bir kıyı kasabasında bir ses, beni kilisede o sırada sürmekte olan ayine çağırdı.Esmer bir İspanyol kızı kilisede Beatles’ın ünlü şarkısı “Let it be “ yi İspanyolca söylüyordu.Öyle içli ve öyle samimi dönüyordu ki dili, başımı sıralara gömüp ağladım.O anı ve o şarkıyı hiç unutmadım.”
KİTAPTAN ALINTI
Güzellik unutulmaz iki ezgi ve iki yapı, ruhuma izler bırakmış karşılaşma anı...
Güzellik unutulmaz.
DİPNOT
Aşağıda yazdığım özetimi yapabiliyorsanız yukarıdaki alıntıda da bahsedilen
The Beatles ‘ ın Let it be şarkısını fon yaparak okuyunuz.
ÖZETİM
Sanat insanı sıradan olanın ötesine taşır.Çağımızda sanat parıltı ve ışığı yakalamak için elimizde kalan son vasıtalardan birisidir.Kutsalın olmadığı dünyada güzellikte anlamını kaybediyor.Yeni doğmuş bir kuş , toprağı kökleriyle sarmış ağaç , bizi etkileyen bir şiir , bizi ağlatan bir ezgi veya içimizi neşe ve coşkuyla dolduran bir yüz bütün bunlar bizim fark ettiğimiz kadar onlara gösterdiğimiz kadar güzeldir.
Çünkü bütün bu güzellikler kendi başlarına güzelliklerinin hesabını veremez.Güzel şeylerle karşılaştığımızda dünyayla farklı bir ilişki içinde bulunduğumuzu hissederiz.Artık eskiden olduğumuz kişiden farklı bir kişi olmuşuzdur.Sanki tüm bu güzellikler serpiştirilmiş fakat o ana kadar onları hiç fark etmemişiz ama o andan itibaren tüm bunlar kendilerini görmeye çağırmıştır.
Sanatsal yaratıcılık türlü oyunlardan ibarettir.Her sanatsal yaratı bir mesele taşır kendi özünde.Ya dikleniriz ona ya da teslim oluruz.Sanat , örtülerin kaldırıldığı gizli olan şeylerin aşikar olduğu uzun bir yolculuktur adeta.Sanatı böyle yapan aslında hakikattır , gizlenmiş olanın ortaya çıkmasıdır.Bu yüzden güzel bir şiirle karşılaştığımızda, onun içimzde saklı duran bir duyguyu ifşa ettiğini fark ederiz.
Eğer şiir okuyabilseydik ya da yazabilseydik, biz de onu söyleyecektik.Eski zamanlarda yaşamız olan EFLATUN şöyle demiştir “hayata yaklaşırken ruh Lethe’nin unutkanlık sularından içer.Biz unutmak için doğarız fakat bazılarımız mesela şairler, onlar ötelerin hatırasını taşımaya devam eder.”
Ve şöyle der EFLATUN “ Güzellik ,an-amnesinin ilk anıdır.Unutkanlıktan uyanıştır.Nereden geldiğimizi ve neden burada bulunduğumuzu yeniden bilişimizin ilk biçimidir güzellik.”
Eğer inanmak güzelliği görmemizi sağlıyorsa anlamlı. Eğer yüzümüzü ışığa dönmüyorsak o canım , çiçekler kokmaz bize.
Hüseyin ÇELİK
Güzellik UNUT(UL)MAZ
GİRİŞ
KİTAPTAN ALINTI
“İman” demişti Tagore, “ öyle bir kuştur ki ışığı hisseder ve şafak ağarmamışken bile ötmeye devam eder.”Güzelliğin bize açtığı anlarda bu dünyalı olmadığımızı, buraya bir yerlerden geldiğimizi ve bir gün asil yurdumuza döneceğimizi fark ederiz.
KİTAPTAN ALINTI
“Yirmili yaşlarının başında bir gezgindim.İspanya’nın bir kıyı kasabasında bir ses, beni kilisede o sırada sürmekte olan ayine çağırdı.Esmer bir İspanyol kızı kilisede Beatles’ın ünlü şarkısı “Let it be “ yi İspanyolca söylüyordu.Öyle içli ve öyle samimi dönüyordu ki dili, başımı sıralara gömüp ağladım.O anı ve o şarkıyı hiç unutmadım.”
KİTAPTAN ALINTI
Güzellik unutulmaz iki ezgi ve iki yapı, ruhuma izler bırakmış karşılaşma anı...
Güzellik unutulmaz.
DİPNOT
Aşağıda yazdığım özetimi yapabiliyorsanız yukarıdaki alıntıda da bahsedilen
The Beatles ‘ ın Let it be şarkısını fon yaparak okuyunuz.
ÖZETİM
Sanat insanı sıradan olanın ötesine taşır.Çağımızda sanat parıltı ve ışığı yakalamak için elimizde kalan son vasıtalardan birisidir.Kutsalın olmadığı dünyada güzellikte anlamını kaybediyor.Yeni doğmuş bir kuş , toprağı kökleriyle sarmış ağaç , bizi etkileyen bir şiir , bizi ağlatan bir ezgi veya içimizi neşe ve coşkuyla dolduran bir yüz bütün bunlar bizim fark ettiğimiz kadar onlara gösterdiğimiz kadar güzeldir.
Çünkü bütün bu güzellikler kendi başlarına güzelliklerinin hesabını veremez.Güzel şeylerle karşılaştığımızda dünyayla farklı bir ilişki içinde bulunduğumuzu hissederiz.Artık eskiden olduğumuz kişiden farklı bir kişi olmuşuzdur.Sanki tüm bu güzellikler serpiştirilmiş fakat o ana kadar onları hiç fark etmemişiz ama o andan itibaren tüm bunlar kendilerini görmeye çağırmıştır.
Sanatsal yaratıcılık türlü oyunlardan ibarettir.Her sanatsal yaratı bir mesele taşır kendi özünde.Ya dikleniriz ona ya da teslim oluruz.Sanat , örtülerin kaldırıldığı gizli olan şeylerin aşikar olduğu uzun bir yolculuktur adeta.Sanatı böyle yapan aslında hakikattır , gizlenmiş olanın ortaya çıkmasıdır.Bu yüzden güzel bir şiirle karşılaştığımızda, onun içimzde saklı duran bir duyguyu ifşa ettiğini fark ederiz.
Eğer şiir okuyabilseydik ya da yazabilseydik, biz de onu söyleyecektik.Eski zamanlarda yaşamız olan EFLATUN şöyle demiştir “hayata yaklaşırken ruh Lethe’nin unutkanlık sularından içer.Biz unutmak için doğarız fakat bazılarımız mesela şairler, onlar ötelerin hatırasını taşımaya devam eder.”
Ve şöyle der EFLATUN “ Güzellik ,an-amnesinin ilk anıdır.Unutkanlıktan uyanıştır.Nereden geldiğimizi ve neden burada bulunduğumuzu yeniden bilişimizin ilk biçimidir güzellik.”
Eğer inanmak güzelliği görmemizi sağlıyorsa anlamlı. Eğer yüzümüzü ışığa dönmüyorsak o canım , çiçekler kokmaz bize.
Hüseyin ÇELİK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder