6 Ocak 2014 Pazartesi

İŞSİZLİK SORUNU

  
           Günümüzde işsizlik sorunu, ciddi boyutlara ulaşmış durumda. Dünyanın birçok bölgesinde insanlar işsiz ve çaresiz bir şekilde yaşamını sürdürmektedir. Bu işsizlik sorunu maalesef ülkemizi de vuran bir sorun haline gelmektedir.

      Türkiye’de işsizlik ve istihdam sorunu 1950’den sonra şehirleşme hareketleriyle birlikte ülke gündemine girmiştir ve ciddi sıkıntılara yol açmıştır. İşsizlik sorununun en büyük nedeni şehirleşme hareketleridir. Şehirleşme hareketler özellikle 1970  yıllarında yüksek seviyelere çıkmıştır. İşsizliğin nedenlerine bakacak olursak, insanlar aslında bir bakıma kendi ipini kendisi çekiyor diyebiliriz. Çünkü kırdan kente göçün en çok nedeni rahat bir yaşam sürdürme isteğidir. Her ne kadar bu hepsinin nedeni olmasa da birçoğunun altında bu neden yatmaktadır. Örneğin, İstanbul… İstanbul’un nüfusu 2012 verilerine göre 13.85 milyon. İstanbul’un % kaçı yerli, kaçı göçmen? TÜİK’in Adrese Dayalı Nüfus Kayıtları Türkiye’nin göç haritasını da net olarak ortaya koymuştur. Bu verilere göre İstanbul nüfusunun % 17’si yerli, % 5.3’ü Sivaslı çıkmıştır. Peki neden Türkiye deki insanların çoğu İstanbul’a göç ediyor? Yapılan anketlere baktığımızda birçok neden var. Töre olaylarından tutunda rahat yaşam sürdürme isteğine kadar birçok neden vardır. Hani derler ya “İstanbul’un taşı toprağı altındır. “ diye. İşte bu yüzden birçok insan köyünü, memleketini bırakıp İstanbul’a veya başka büyük şehirlere göç ediyorlar. Bunun sonucunda da işsizlik sorunu ortaya çıkıyor. İşsizlik sorunu insanlar üzerinde ciddi etkiler yaratmaktadır. Bazı insanlar işsizlik yüzünden intihar bile ediyorlar. Ailevi sorunların çoğunda işsizlik nedenini bulabiliriz.

             İnsanların yaşamını sürdürmeleri bir zincirleme şeklinde oluşmaktadır. İnsanlar yaşamını sürdürmek için yiyeceği, yiyeceği bulmak için paraya, parayı da bulabilmek için bir işe ihtiyacı vardır. Bu sayede insanlar yaşamını gerek rahat gerekse de kıt kanaat sürdürür. Tabi bunun için iş hayatı insanların vazgeçilmezidir.



                                                  YAZAR: ADEM BİRİNCİ


1 yorum: